Jaki może być przewodnik, czyli różnice pomiędzy górskim, terenowym a miejskim? Podróże wydają się naturalne dla człowieka, który często jest ciekawy tego co nowe. Jednocześnie jest to okazja do pobytu w wielu nowych miejscach, a oprócz tego okazja do zwiedzania nowych obiektów. Zazwyczaj jest to okraszone również ciekawą historią. Przede wszystkim eksploracja nowego terenu to wiele możliwości do zdobywania przeżyć.
Przewodnik stanowi osobę, która może nam pomóc w lepszym poznaniu zwiedzanych miejsc. Odbywa się to choćby ze względu na znajomość przez taką osobę wielu informacji, które dotyczą opisywanego regionu czy też obiektu. Jest to osoba, która musi odznaczać się dużą wiedzą, ale także musi posiadać umiejętność ciekawego przedstawiania posiadanych informacji. Sam ten zawód występuje w kilku wariantach w zależności od posiadanych uprawnień. To odpowiada na pytanie, jaki może być przewodnik. Odpowiedź na to zostanie przedstawiona w ramach tego artykułu.
Rodzaje uprawnień na przewodnika
Przewodnik turystyczny to zawód, który również może występować w kilku rodzajach w zależności od posiadanych uprawnień. Przede wszystkim należy wyróżnić podział na klasy, do których należą przewodnik: górski, terenowy i miejski. W ogólności pierwszy zajmuje się przedstawianiem określonych obszarów górskich. Drugi zajmuje się głównie opisywaniem danych regionów, którymi najczęściej jest ograniczenie do poziomu województwa, powiatu lub gminy. Ten ostatni zajmuje się miastami oraz terenami podmiejskimi. To właśnie ten zawód znamy z odwiedzin w największych miastach kraju. Przewodnik po Szczecinie jest reprezentantem tej grupy, podczas gdy przewodnik terenowy może zajmować się np. województwem zachodniopomorskim.
Przewodnik górski – kim jest i jak nim zostać?
Wiele osób, które uwielbiają góry, chciałaby zostać przewodnikami górskimi. Możemy to osiągnąć poprzez wypełnienie szeregu wymogów. Podstawowe z nich to konieczność ukończenia 18 lat, niekaralność oraz co najmniej średnie wykształcenie. To absolutna podstawa. Koniecznością jest również wzięcie udziału w szkoleniu teoretycznym oraz odbycie praktyki już w samych górach. Całość powinna być zwieńczona zaliczeniem egzaminu na przewodnika górskiego. Dopiero wtedy możemy mówić o posiadaniu uprawnień do wykonywania tego zawodu. W rezultacie można szukać pracy w swoim zawodzie. Polega ona na oprowadzaniu turystów po górach. Wymaga to nie tylko posiadania odpowiedniej wiedzy o eksplorowanym terenie, ale również umiejętności zapanowania nad przestrzenią, kondycją turystów czy sytuacjami nieoczywistymi, które w górach czasami się zdarzają. Istnieją również 3 warianty tych uprawnień w zależności od stopnia trudności szlaku, po którym oprowadza przewodnik.
Przewodnik terenowy, czyli oprowadzanie po określonym terenie
Samo zdobycie uprawnień wygląda podobnie do poprzedniego przypadku. Konieczne jest spełnienie tych samych wymogów, a później również zaliczenie egzaminu (oczywiście innego). W tej sytuacji nadawane są uprawnienia do prowadzenia po danym terenie. Jaki to może być obszar? Może on być różny. Czasem możemy jeździć po terenie województwa, a czasem w obrębie gminy. Wszystko zależy od posiadanej przez nas wiedzy oraz późniejszego pomysłu na prowadzenie turystki. Obszar może być również reprezentowany przez powiat.
Zobacz także:
Przewodnik po mieście, czyli wiedza o miejscowości, kulturze i historii
Przewodnik po mieście oprowadza po mieście lub na obszarach podmiejskich. Niejednokrotnie nie jest to bardzo duży teren, ale wymaga on szczegółowej wiedzy, która dotyczy różnych dziedzin nauki m.in. geografii, historii czy socjologii. Zdobycie uprawnień również jest podobne do tego, co było przedstawione wcześniej. Zwiedzanie Szczecina może być wzbogacone właśnie dzięki pracy przewodnika po mieście. W tej sytuacji najważniejsze jest znanie języków obcych, gdyż w wielu polskich miastach to właśnie obcokrajowcy korzystają z usług tego typu. Przewodnik w Szczecinie oraz innych miastach o podobnej wielkości, to zawód o dużym zapotrzebowaniu. Szczególnie jeśli posiada się cechy, które sprawiają, że będzie się dobrze wykonywało swoją pracę. Podstawą jest posiadanie wiedzy oraz znajomość opisywanego miejsca. Ważna jest również umiejętność nawiązywania kontaktów z ludźmi, żeby móc dopasować się do ich potrzeb. Te przecież różni się w zależności od grupy i za każdym razem wygląda to trochę inaczej. Złapanie wspólnego języka pozwoli klientom wydobyć jeszcze więcej radości z samego oprowadzania. Wydaje się, że najważniejsza jest jednak pasja do wykonywania swojej pracy. Wiedza wynika nieraz właśnie z tego aspektu.
Podsumowanie
Jaki może być przewodnik? Na takie pytanie należy odpowiedzieć, że zależy to przede wszystkim od posiadanych uprawnień. Na tej podstawie rozróżniamy przewodników górskich, terenowych i miejskich. Taki podział wskazuje na różne obszary działań. Nazwy są tutaj mocno sugestywne. Przewodnik górski oprowadza po górach, terenowy zajmuje się pewnym obszarem (np. województwa, powiatu lub gminy), a miejski zajmuje się terenem miasta lub obszarem podmiejskim. Pomimo tego podziału powinniśmy wiedzieć, że kwestia zdobywania uprawnień jest we wszystkich wariantach do siebie zbliżona, a również cechy pożądane są zazwyczaj niezwiązane z tym podziałem (chociaż oczywiście nie jest to idealne przełożenie i pewne różnice pod tym względem będą występować).
